en nu de rest nog

Zo, hier de eerste van 2010. Dus iedereen bij wie ik daar nog niet toe gekomen ben vanaf deze plek de beste wensen voor het nieuwe jaar. Dank voor mails, kaartjes, belletjes en anderszins. Dat staat wel als een mijlpaal.
Intussen ben ik een paar keer bestraald. Een bijzondere ervaring. Eerst een kunststof masker ( een soort plastic-was ) aangemeten zodat ze goed kunnen mikken. Als je het op hebt kan je op zo'n bestralingstafel geen kant op. Je ziet er uit als the Invisble Man. Dus wit om mijn schouder, hals, en mijn hele hoofd. Met allerlei inktstrepen op masker en op mijn schouders en borst Om van vaste punten uit te gaan drie tattoo's geplaatst. Over Henk Schiffmacher moet ik weer even nadenken. Want het doet behoorlijk zeer en het waren nog maar drie puntjes; die verhalen over de rush die het oplevert betwijfel ik hevig.
Dan op gang komen: masker op, foto's maken om te bewijzen dat ze er goed op mikken en dan gaat het apparaat rondjes om je heen draaien en vuurt af en toe wat stralen af. Met mijn ogen dicht " zie" ik dat als lichtflitsen. Schijnt vaker voor te komen. Ik vind dat wel grappig: eruit zien als the Invisble Man en dingen zien als licht wat geen licht is. Vandaag vertelde de radiotherapeut dat ze vlakbij mijn chiasma opticum de dosering beperken om zo mogelijk te voorkomen dat verderop in het proces mijn gezichtsvermogen aangetast wordt. Schijnt ook vaker voor te komen.
En gestart met chemokuur: Temodal voor degene die er het fijne van wil weten. Geeft eerst weer veel hoofdpijn en pijn in mijn oren en maag; nu heb ik daar weer last van. Daar gebruik ik nog allerlei medicijnen naast. Toen ik de prijs op de medicijnen op de sticker van de apotheek zag, moest ik er even bij gaan zitten. De premie voor dit jaar hebben we er al weer uit. En nu loopt Erna zich de voering uit haar luchtpijp te hoesten. Al het goede komt in drieën.
't Moet allemaal even wennen...