vrijdag 25 september 2009

auto rijden en een hersentumor


Dit vond ik wel een toepasselijk plaatje. In het echt ontploft 'smans hoofd maar ik krijg die code niet op de blog gepubliceerd. Denk het er maar even bij zou ik zeggen.
Ik word wel eens boos, frontaalsyndroom of niet. In de stapel folders die ik op mijn bed vond in het lokale ziekenhuis zat er een over Epilepsie en Rijgeschiktheid. Waar ik al bang voor was: je moet volgens het CBR een "Eigen Verklaring" opsturen, ingevuld met informatie door je behandelend arts, over je medische toestand. Dat formulier moet je ( ben je wettelijk verplicht) voor ruim 20 euri kopen bij je gemeente en er nog een postzegel op plakken ook! En wie is mijn behandelend arts als het Zaanse ziekenhuis me met dossier en al heeft overgedragen naar het VUMC? Dat kostte dus echt twee dagen bellen, fietsen, reizen, afspreken, uitzoeken etc. eer de envelop de brievenbus in kon.
Na zo'n aanval ben je minimaal een half jaar niet rijgeschikt. Volgt er nog een aanval dan kan je het een jaar lang wel vergeten. En bij een hersentumor moet na een operatie een jaar lang alles in orde blijven en vervolgens moet je dan door een expert gekeurd worden om weer te mogen rijden. Soms moet je opnieuw een rij-examen afleggen. Daar had ik lang geleden ook vier pogingen voor nodig!! Natuurlijk wil je niet dat je een aanval krijgt op de snelweg. Kijk maar naar die man die afgelopen week dat tankstation aan de A27 letterlijk binnen reed. De afgelopen vakantie heb ik met die tijdbom in mijn hoofd iets van 6000 KM gereden, naar Portugal en terug. Gelukkig is het niet misgegaan langs een ravijn in de Pyreneeën of op de Autoroute. Je bent ook per definitie onverzekerd als je rijdt en pleegt een misdrijf als je een ongeluk zou veroorzaken. En ik maakte nogal wat kilometers voor mijn baan. Maar met OV en taxi kom je ook bijna overal, dus dat valt straks wel weer op te lossen.
Bij de Belastingdienst heb ik navraag gedaan per wanneer je fiscale bijtelling stopt als je niet meer mag rijden. Ik kreeg keurig schriftelijk bevestigd op grond van jurisprudentie dat dat ingaat op de dag dat je feitelijk niet meer kan rijden en dut niet op de datum dat je je auto inlevert. Een schrale troost van enkele euri.
De boosheid is al weer over, maar toen ik het ziekenhuis in ging stond de na veel gedoe door mijn baas aangeschafte auto van de zaak, een Quashqai, net voor me klaar. Ik heb er geen meter in mogen rijden en zal dat vrees ik ook niet meer kunnen. Maar misschien zijn er dan later nog zuiniger auto's die er ook goed uitzien...

2 opmerkingen:

  1. Wat is toch fijn om in een mooi gepolderd, geregeld en gebureaucratiseerd land te mogen leven! Toen ik in Engeland werkte gingen er lijstjes rond met de favoriete eigenschappen van Europese landen. Bij Nederland stond er: You get to be like the Germans but no one hates you..........:-)
    Ik ben wel blij dat je je nog bekend ongelooflijk boos kan maken...hou vol!
    Erik

    BeantwoordenVerwijderen